Relacja
Duszyczki Irenki - 2018.01.19.
19 stycznia 2018 r.
- X Dzień Judaizmu w Sieradzu
XXI Dzień
Judaizmu
w Kościele Katolickim w Polsce
Pokój,
pokój dalekim i
bliskim!
czyli
Dzień Judaizmu
w Sieradzu
„Pokój,
pokój dalekim i
bliskim!”
(Iz 57, 19)
Już
od dwudziestu jeden lat w Kościele katolickim w Polsce obchodzony jest
Dzień
Judaizmu. Jest to dzień, poświęcony rozmowom o dialogu
polsko-żydowskim,
opartym na braku antysemityzmu i na szukaniu tego, co łączy, a nie
dzieli. Co
może łączyć bardziej, niż pokój? W świecie, targanym wojnami
i konfliktami,
pokój stał się wartością nadrzędną, łączącą wszystkich
– bez względu na
narodowość i wyznawaną wiarę. Właśnie dlatego mottem tegorocznego Dnia
Judaizmu
stały się słowa z proroka Izajasza.
W Sieradzu, gdzie
mieszkamy, obchody Dnia Judaizmu odbyły się już po raz dziesiąty.
Najpierw
wszyscy uczestnicy spotkania zgromadzili się w Teatrze Miejskim, gdzie
uroczyście otwarto wystawę „Moi żydowscy rodzice –
moi polscy rodzice”. Na
planszach wystawowych widzimy twarze piętnaściorga dorosłych ludzi
– wszyscy
się uśmiechają. Mają ku temu powód – przeżyli
Holocaust. Było to możliwe dzięki
ich rodzicom biologicznym i rodzicom przybranym. Rodzice biologiczni
przekazywali swoje dzieci w obce ręce nie dlatego, że ich nie kochali
– chcieli
ratować maluchy przed Zagładą (w chwili wybuchu II Wojny Światowej
wszystkie
osoby, o których opowiada wystawa, były małymi dziećmi).
Potem dzieci żydowskie
trafiały do domów dziecka, klasztorów lub
bezpośrednio do polskich rodzin –
ofiarowały one tym dzieciom coś więcej, niż dach nad głową i
wyżywienie. Osoby,
których zdjęcia są na wystawie, wychowały się w polskich
rodzinach, gdzie je
kochano mniej albo bardziej, ale na pewno wszystkie te dzieci
zawdzięczają swym
przybranym rodzicom jedno – życie. Ważne jest też, że linia
życia tych
ocalonych się nie urywa – zdobyli zawody, mają dzieci, wnuki
i nawet prawnuki…
Autorzy wystawy – to Joanna Sobolewska-Pyz (przewodnicząca
Stowarzyszenia
„Dzieci Holocaustu” – jedna z ocalonych,
przedstawionych na wystawie i nazywana
przez przyjaciół „Inką”, Anna
Kołacińska-Gałązka (przewodnicząca Stowarzyszenia
„Drugie Pokolenie”, autorka książki: „Nie
mogliśmy pojąć, dlaczego… Losy i
przeżycia dzieci Holocaustu). Jej mąż, Jacek Gałązka, zadbał o plansze
i
opracowanie wystawy do potrzeb Internetu.
Losy osób, o których opowiada wystawa
„Moi żydowscy rodzice – moi polscy
rodzice”, zostały przedstawione na stronie internetowej: http://moirodzice.org.pl.
Życiorysy są w
zakładce „Ocaleni”. Po zapoznaniu się z biogramami
wiem, że 5 z 15 osób
urodziło się na Kresach – trzy pochodzą z dzisiejszej
Ukrainy, a dwie – z
Wilna.
Z wielką uwagą
słuchaliśmy
referatu Jarosława Sellina, Wiceministra Kultury i Dziedzictwa
Narodowego RP
pt. „Karol Wojtyła i Holocaust”. W referacie tym
pan minister opowiedział nie
tylko o Holokauście w życiu Karola Wojtyły, ale również o
jego kontaktach z
Żydami od czasu, kiedy był dzieckiem aż do chwili odejścia do Domu
Ojca.
Słuchaliśmy o Karolu Wojtyle, mieszkającym w żydowskiej kamienicy i
chodzącym
do żydowskich sklepów, grającym z Żydami w piłkę i
uczęszczającym razem z
Żydami do gimnazjum. O Karolu Wojtyle, który nie bał się
odprowadzić Żydówki do
jej domu, gdy trwała wojna. Gdy Karol Wojtyła został Janem Pawłem II,
był
pierwszym papieżem, który przekroczył próg
synagogi w Rzymie, a potem nazwał
wyznawców judaizmu „starszymi braćmi w
wierze”. Po latach spotkał się w Ziemi Świętej
ze swoim kolegą szkolnym Jerzym Klugerem i modlił się w Jerozolimie
przy
Ścianie Płaczu… Pan minister mówił, że Jan Paweł
II bezapelacyjnie pozostaje
„najwybitniejszym Polakiem w historii”, od
którego nieustannie powinniśmy się
uczyć dialogu z drugim człowiekiem – bez względu na jego
wiarę. Jan Paweł II –
Karol Wojtyła obala też mit tzw. „polskiego
antysemityzmu”.
S. Małgorzata
Krupecka
USJK zapoznała słuchaczy z fragmentami „Kroniki
okupacyjnej” s. Pauliny
Jaskólanki. Słuchaliśmy poruszających słów o tym,
jak Żydzi sieradzcy zostali
zgromadzeni przez Niemców w murach klasztoru
sióstr urszulanek, by po kilku
dniach zostać wywiezionymi do obozu zagłady w Chełmnie nad Nerem. Dziś
przy
klasztorze jest prowizoryczna tabliczka, umieszczona staraniem
sieradzanina
Cezarego Zbrojewskiego, czekamy na tablicę pamiątkową z prawdziwego
zdarzenia…
Oczywiście,
Dzień Judaizmu – to również duchowość i modlitwa.
Do zebranych zwrócili się:
ks. Marian Bronikowski, proboszcz parafii Wszystkich Swiętych w
Sieradzu, biskup
włocławski Wiesław Alojzy Mering oraz Naczelny Rabin Polski Michael
Joseph
Schudrich. Zwracali oni uwagę na dialog międzyreligijny, na potrzebę
budowania
wzajemnego porozumienia oraz pokoju – nie tylko między
współbraćmi w wierze,
ale również między nami, a osobami, z którymi
często się nie zgadzamy. Z
serdecznymi słowami zwróciła się do zebranych pani Rut Cohen
Dar - Ambasador
Izraela w Polsce. Chwilę wcześniej wszyscy modlili się w ciszy za jej
chorego
syna Baracka…
Na
zakończenie I części obchodów zebrani wysłuchaliśmy
krótkiego koncertu
żydowskich pieśni. Wystąpił pan Symcha Keller –
Przewodniczący Rady Religijnej
Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w Polsce. On pięknie śpiewał i
grał na
flecie, zaś akompaniował mu na gitarze Paweł Stępniak.
Cieszymy
się, że w tym roku spotkanie miało charakter otwarty, dzięki czemu
przybyło na
nie wiele osób – dorosłych, ale też dzieci z
sieradzkich szkół. Po spotkaniu w
teatrze udaliśmy się pod Ścianę Memorialną przy sieradzkiej kolegiacie,
gdzie
zabrał głos Prezydent Sieradza Paweł Osiewała, a Symcha Keller i bp
Wiesław
Alojzy Mering przewodniczyli modlitwom za zmarłych. Potem delegacje
złożyły
kwiaty i zapaliły znicze.
Pokój!
Shalom! – te słowa w języku polskim i hebrajskim
mówią o tym, co najważniejsze
dla świata. Wierzymy, że Dni Judaizmu stale będą budowały w
chrześcijanach i Żydach
wzajemne zrozumienie, tolerancję, pokój i przyjaźń.
Duszyczka Irenka
– tekst
Duszek Zbyszek -
zdjęcia
Przygotowała
Irena Kulesza (Duszyczka Irenka)
Zdjęcia Zbigniew Kulesza (Duszek Zbyszek)
Gdy
oczekujesz pomocy lub sam(a) chcesz innym pomagać. Albo
chciał(a)byś porozmawiać o czymś ważnym lub choćby tylko o
wczorajszym podwieczorku :-) Dla wszystkich, w każdym wieku
- od 0 do 201 lat ;-)
